Wilma Troost is sinds 2018 kinderwerker in de CGK Zwolle. Ze is 20 jaar getrouwd met Roel, heeft 3 fantastische kids (Nathan bijna 19, Talitha 17 en Hadassa 11 jaar) en woont in Hasselt. “Kamperen doen we als gezin het liefst zo vaak mogelijk per jaar”
Wilde je altijd al iets met kinderen doen?
“Ja, vanaf dat ik tiener was deed ik al mee bij het kinderwerk in de gemeente en ik ben na mijn opleiding op het Conservatorium als docent muziek ook de Pabo gaan doen in deeltijd. Ik heb 16 jaar voor de klas gestaan en nu dus als kinderwerker in de CGK Zwolle.”
Wat spreekt je zo aan in het werken met kinderen?
Wilma lacht. “Kinderen zijn geweldig. Ik hou van hun onbevangenheid, ze zijn heerlijk eerlijk (ook wel eens confronterend). Nieuwsgierig en ontdekkend. Prachtig om te kijken naar hoe een kind nieuwe dingen ontdekt en wat daar allemaal mee kan. Ze zijn ook vaak een voorbeeld voor volwassenen als het gaat om geloofsvertrouwen.”
Kun je daar een voorbeeld van geven?
“Ik had bijvoorbeeld een gesprekje over bidden met een kind en we hadden het over dat God niet altijd doet wat wij vragen. Ik vroeg : vind je dat moeilijk? Denk je dan niet: ‘bidden heeft geen zin, ik stop er maar mee?’
‘Nee’, zei het kind, ‘God weet veel beter wat goed voor mij is, soms krijg ik het niet meteen maar soms later pas of gewoon niet. We moeten niet te verwend worden he?’ haha… Dat is zo heerlijk eerlijk, maar zo’n waarheid als een koe! Wat een vertrouwen heeft dit kind in God. Alles aan God zeggen maar ook beseffen dat Hij weet wat goed voor ons is. Dat vergeten wij als volwassen nog wel eens of gaan dan aan God twijfelen, worden boos of teleurgesteld. Als een verwend kind dat z’n zin niet krijgt…”
Wat kan een kerk betekenen voor kinderen volgens jou?
“Ik hoop en bid dat de kerk een plek voor kinderen mag zijn waar ze zich thuis voelen, waar ze voelen en horen dat ze geliefd zijn. Door God de Vader, maar ook door medechristenen. Dat ze serieus genomen worden en dat we in ze investeren in tijd en aandacht.”
Wat zouden kerken anders moeten doen in hun beleid m.b.t. kinderen?
“Het zou zo gaaf zijn als we de kinderen meer serieus nemen, dat we open staan voor hen en wat zij óns te leren hebben. Niet altijd maar ervan uitgaan dat zíj nog veel moeten leren…
Ook zou het mooi zijn als we meer denken vanuit het kind. Zij zijn de kerk van nu, maar ook van straks! Hoe belangrijk is het dan om in hen te investeren, in tijd en aandacht maar ook in de keuzes die we maken in de dienst bijvoorbeeld. Dat we niet hoeven te ‘strijden’ voor een paar minuten voor het kindermoment of een kinderlied. Dat ze meer centraal gezet worden zoals Jezus dat ook deed en niet denken nadat de kinderen naar de kindernevendienst gaan: ‘zo nu kan de dienst écht beginnen’.
Laten we hen serieus nemen, samen optrekken, als één gemeente er voor elkaar zijn. Jong leert van oud, maar oud leert ook veel van jong. Dat vraagt wel een stuk openheid van iedereen.”
Wat is je favoriete bijbeltekst m.b.t. wat de bijbel over kinderen zegt?
“Het zal je niet verbazen, maar dat is Mattheus 18 : 1-5, het gedeelte dat Jezus een kind in het midden zet van de kring van volwassenen en geleerden (!). Dat Jezus dan zegt : we moeten worden als een kind om het Koninkrijk van God binnen te kunnen gaan. En dát tegen geleerden! Zo gaaf dat Jezus ook zegt: ontvang je dit kind, dan ontvang je dus eigenlijk Mijzelf! Dus in de kerk zou de oproep niet moeten zijn: wie wil er meehelpen bij de oppas of de kindernevendienst? Maar: wie wil Jezus ontmoeten?
Ik denk dat er dan een heleboel mensen opstaan.
Het besef dat dit dus zo werkt bij Jezus! Ik word daar zó ongelooflijk blij van en tegelijkertijd drukt het me op de noodzaak en de ernst van het kinderwerk. Zo mogen we dus voor onze kids klaarstaan en hen ontvangen met open armen. Van hen leren en samen optrekken!”
